AKSIRMA VE ESNEME
aksırma ve esneme adabı,aksırmak,aksırmak neden olur,aksırma duası,aksırma adabı,aksırma ile ilgili hadisler,esneme egzersizleri,esneme neden olur,esneme nedir,esneme abdesti bozar mı,esneme adabı,
Peygamberimiz (s.a.v.) buyuruyor:
Aksırmak Allah’tan, esnemek şeytandandır. (Tirmizî)
Aksırma nedir?
Toz gibi tahriş edici zararlı maddelerin üst solunum yolundan atılmasını sağlayan irâde dışı refleks olayına aksırma denir. Üst solunum yollarına zararlı maddeler kaçtığı zaman, beyindeki belirli bir merkez tarafından bu-run iç yüzeyi uyarılır. Bu uyarma sonucu hava ve hava ile birlikte zararlı maddeler de burun ve ağızdan hızlı ve gürültülü bir şekilde dışarı atılır. Bu nedenle aksırma Allah’tandır. Yani sağlık açısından İlâhi bir lütuf ve İlâhi bir nimettir.
Esneme nedir?
Ağzımızı sonuna kadar açarak hızlı bir şekilde havayı yutmamıza esneme denir. Doğal solunum yolu burundur. Çünkü burun içinde zararlı maddelerin geçişini engelleyen konka denilen çıkıntılar vardır. Burun boş-luğundan geçen hava bu konkalara çarparak yön değiştirirken, havadaki zararlı maddelerin bir kısmı burada tutulur ve üst solunum yollarına gitme-leri önlenir.
Ağzımızı sonuna kadar açıp hızlı bir şekilde havayı yuttuğumuz za-man, yutulan havanın bir kısmı mideye ve diğer kısmı üst solunum yolla-rına gider. Yutulan hava ile birlikte toz ve gaz gibi tahriş edici maddelerin, mideye ve üst solunum yollarına gitmesi sağlık açısından zararlı olduğu için esnemek şeytandandır yani güzel ve hoş bir şey değildir.
Peygamberimiz (s.a.v.) buyuruyor:
Sizden biriniz esnediği zaman, eli ile ağzını kapasın. Çünkü şey-tan (ve mikroplar) onun ağzından içeri girer. (Müslim)
Peygamberimiz (s.a.v.) buyuruyor:
Sizden biriniz aksırdığı zaman iki elini yüzüne doğru tutsun ve sesini kıssın. (Beyhâkî)
Peygamberimiz (s.a.v.) buyuruyor:
Kuşkusuz Allah aksıranı sever, esneyenden hoşlanmaz. Sizden biriniz aksırdığı zaman Allah’ü Teâlâ’ya hamd eder (Elhamdülillâh der) se, onun hamdini işiten her müslümanın ona yerhamükâllah demesi bir haktır. Esnemek ise şeytandandır. Sizden birinizin esne-mesi geldiği zaman, gücü yettiği kadar onu geri çevirmeye (esneme-
meye) çalışsın. (Buhârî - Tirmizî)
Aksırma, üst solunum yollarını tahriş edici zararlı maddelerden arın-dırma operasyonu olduğu için gerçekten İlâhi bir lütuf ve nimettir. Bu nedenle aksıranın “Elhamdülillâh” diye şükretmesi sünnet ve aksıranın “Elhamdülillâh” dediğini işiten müslümanların da ona “yerhamükâllah” (Allah’ın rahmeti sana olsun) demeleri vâcibe yakın sünnettir.
Peygamberimiz (s.a.v.) buyuruyor:
Sizden biriniz aksırdığı zaman Allah’a hamd eder (Elhamdülillâh der) se, siz de ona yerhamükâllah deyiniz. Eğer (aksıran) Elhamdülillâh demezse, siz de ona yerhamükâllah demeyin. (Müslim)
Peygamberimiz (s.a.v.) buyuruyor:
Sizden biriniz aksırdığı ve Elhamdülillâh dediği zaman, yanındakiler (işitenler) yerhamükâllah desin. Eğer aksırma üçten fazla olursa, o nez-ledir. Bu nedenle üçten fazla aksırana yerhamükâllah demeyin. (Ebû Dâvûd)
Doğal olan aksırma en az bir ve en fazla üç defadır. Aksırma üçten faz-la olursa ve aksıran sürekli “Elhamdülillâh” dese de, ona “yerhamükallah” denmez. Çünkü o doğal aksırma değil, nezledir.
Nezle nedir?
Nezleye yakalananların burun mukozaları şiştiği için sık sık ve şiddetli bir şekilde aksırırlar, ayrıca gözleri sulanıp kızarır ve burunlarından sulu akıntı gelir. Burun mukozaları şişince, burun ile boğaz arasındaki salgı ge-çişi durur ve biriken salgının burnu uyarması ile sık sık aksırma olur. Bu nedenle üçten fazla aksırana, “Elhamdülillâh” dese de “yerhamükâllah” denmez.
Peygamberimiz (s.a.v.) buyuruyor:
İki şeyde benim ismim anılmaz (salâvât-ı şerîfe getirilmez); Hay-van keserken ve aksırınca. Çünkü bu ikisi Allah’a aittir. (Deylemî)
Aksırınca “Elhamdülillâh” diye Allah’a şükredilir ve hayvan keserken de “Bismillâhi Allahü Ekber” diye Allah adına kesilir.
Peygamberimiz (s.a.v.) buyuruyor:
Aksıranın ilk sözü Elhamdülillâh olsun. Çünkü o (Elhamdülillâh), her derde şifâdır. (Hâkim)
Peygamberimiz (s.a.v.) buyuruyor:
Bir kimse bir söz söylediği zaman hemen aksırırsa, o söz doğru-
dur. (Taberânî - Dâre Kutnî - Beyhakî) |
